مقایسه استحکام باند برشی دو کامپوزیت و Two paste بر باند مجدد براکت‌ها

سابقه و هدف: جدا شدن براکت از دندانها به هنگام درمان ارتودنسی اتفاق غیرمعمولی نیست و نیاز به تکرار مرحله باندینگ دارد. سوال این است که آیا می‌توان همان براکت اولیه را مجدداٌ بر روی دندان باند کرد و آیا قدرت باند آن کافی خواهد بود؟ هدف از انجام این مطالعه مقایسه استحمان باند برشی دو سیستم متفاوت رزینی در باندینگ اولیه و مجدد براکت‌ها می‌باشد تا تفاوت میزان استحکام برشی باند اولیه از باندینگ مجدد را نشان دهد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 30 عدد دندان پرمولر سالم که برای درمان ارتودنسی خارج شده بودند، جمع‌آوری، در آب مقطر نگهداری و در بلوک|های رزینی قرار داده شدند. بر اساس دو ماده رزینی استفاده شده ( Nomix (3 Munitek و  ( Two paste (Degufilla دندانها به دو گروه تقسیم شدند. پس از اسید اچ، براکت‌های پرمولر American Orthodontics توسط دو نوع رزین بر روی دندانها باند شدند. سیم 25× 17 در Slot براکت‌های 22 هزارم اینچ قرار داده شد. توسط دستگاه اینسترون تا مرحله جدا شدن براکت‌ها، با سرعت 1 میلیمتر در داقیقه بر روی نمونه‌ها فشار وارد شد. نقطه اعمال فشار در تمامی نمونه‌ها، بین براکت و رزین بود. مقاومت نیروی برشی بر روی هر دندان مثبت شد. سپس تعداد رزین باقیمانده بر روی مینای دندانها با کمک فرز تنگستن کارباید برداشته شد. مقدار رزین باقیمانده بر روی براکت متر توسط Green stone بدون آسیب به Base براکت به حداقل رسانده شد. دندانها بار دیگر اسید اچ شده، همان براکت‌های اولیه توسط دو نوع رزین بر روی دندانها باند شدند. میزان نیروی لازم برای جدا شدن براکت‌ها و محلشکست اتصال ثبت شد. با کمک آزمون‌های Tو Paired t استحکام برشی براکت‌ها در دو نوبت و با دو نوع رزین مقایسه شد.یافته‌ها: با هر دو ماده Nomix و Two paste تفاوتی آماری بین باند اولیه و باند مجدد وجود نداشت. نیروی باند اولیه و باند مجدد Nomix با Two paste تفاوت آماری نشان نداد. محل جداشدگی باند در اکثر موارد بین براکت و رزین بود.نتیجه‌گیری: بنظر می‌رسد که استحکام باند برشی در باندبنگ مجدد که در Invitro بدست آمده بتواند از شکست اتصال زودرس جلوگیری نماید، ولی چون محیط دهان با Invitro متفاوت است باید نتایج را محتاطانه به محیط انسان تعمیم داد.